Lekcja 1

 Zależność człowieka od otoczenia pod jakimkolwiek względem określana jest jako potrzeba. Potrzeby są obiektywne i subiektywne. Potrzeby ludzkie dzielą się tez na biologiczne i społeczne oraz kulturowe. Żyjąc w określonym systemie społecznym, osoba widzi zależności międzyosobowe, a one stanowią podstawę wytworzenia się zadań. Przy odróżnieniu spraw, na które mamy wpływ, od tych zmiana nie leży w naszej mocy. Te „ zmienne”  elementy rzeczywistości powinny wywołać energię i motywację świadomego i odpowiedzialnego współtwórcy naszej rzeczywistości, a te „niezmienne” – gotowość akceptacji i jak najlepszego wykorzystania. Nadmierna otwartością cechują się ludzie nierozważni, infantylni. W psychoanalizie człowiek jest determinowany własną naturą biologiczna. W behawioralnej jest całkowicie uzależniony od bodźców zewnętrznych płynących  ze środowiska. Oba nurty charakteryzuje analogiczny stosunek do człowieka. Rollo May „ … Kiedy  zdobył się na wystarczającą odwagę, aby działać, to nazwałeś go bodźcem . ( … ) Przekształciłeś człowieka na wzór dziecięcej zabawki . mały monter , wyszedł potworek.” Wg. Psychologów humanistycznych człowiek nie stanowi sumy elementów składowych. J. Bugental „ Ostatecznym celem psychologii humanistycznej jest pełny opis tego, co to znaczy żyć w sposób ludzki. Jest to opis ludzkich możliwości odczuwania, myślenia i działania, opis ludzkiego dojrzewania, dorosłości i umierania; opis wzajemnego oddziaływania ludzi w różnych środowiskach, oraz opis pełnego znaczenia miejsca człowieka we wszechświecie.” Mamy możliwość odkrywania zmian, udoskonaleń, pokonywania własnych błędów w oparciu o samoświadomość. Możemy aktywnie wpływać na własne życie. To czego spodziewamy się po naszej sytuacji ogromnie wpływa na nasz sposób widzenia jej. Nieświadomie poszukujemy potwierdzenia swojej pierwszej koncepcji na dany temat. Nie lubimy sytuacji, gdy nasze wyjściowe stanowisko okazuje się niesłuszne Jeśli rzeczywistość nie przystaje do naszych wyobrażeń, podświadomie ją „opracowujemy”, naginając do wewnętrznych przekonań. Odpowiedzialność za jakość życia może się wydawać obciążająca. Obciążenie to polega na odczuwaniu większego poczucia winy , gdy mimo wzrostu świadomości i wiedzy wciąż jeszcze popełniamy błędy – są to już błędy „innej jakości”, a nasze omylności i niedoskonałości należy założyć na wstępie, aby nie popaść w niezdrową megalomanię. – poprawić swój komfort psychiczny. „Gdy poznajesz prawidłowości kierujące emocjami, procesami uświadomienia ich sobie, komunikowania innym, oraz strategię uzyskiwania samokontroli, a także mechanizmy odreagowania, będzie łatwiej pokierować sobą, i tak konstruować sytuacje, aby uzyskać optymalny stan uczuciowy – głębiej rozumieć siebie i innych. Poznając mechanizmy motywacyjne, teorie rozwoju osobowości – trafniej odpowiadać na pytanie „dlaczego?”. Odpowiedzi mogą być wnioskiem prób analizy zachowań ludzkich na poziomie bardzo ogólnym i oczywiście na bazie wybranych teorii.. – poprawiać swój stosunek do własnej osoby. Rozumiejąc konieczność  „ drogi samoakceptacji” będzie można przyjąć i docenić własne przejawy istnienia w świecie, poprawić relacje z innymi. Głębsza refleksja pozwoli przerwać pewne układy z ludźmi, a inne pielęgnować. Wiedza psychologiczna pozwoli na : 1.poznanie, 2. Poprawienie tego, co złe i niekorzystne dla jednostki, 3. Łagodzenie braków, 4. Rozwijanie i kreowanie tego, co korzystne z punktu widzenia osoby, 5. Niedopuszczanie do powstania zaburzeń; a przez to: a) zdobycie szansy na osiągnięcie własnego wpływu na życie. Te działania nazywamy odpowiednio: a) diagnozą , b) terapia, c) korekta i stymulacja rozwoju, d) psychoprofilaktyką. Nastrój, humor, czy dolegliwości cielesne są ściśle ze sobą związane. Afirmacja to pozytywna myśl, która się świadomie wybiera aby „ zaszczepić ją” w swym umyśle, w celu uzyskania pożądanego wyniku. Pierwszym czynnikiem zniekształcającym nasze sądy jest nasz aparat percepcyjny. Nasze narządy zmysłowe nie są doskonałe i to, co widzimy, słyszymy, czujemy nie jest obiektywne. To co rejestrują  zmysły ulega zniekształceniu. Najbardziej zniekształcamy informacje z otoczenia wówczas, kiedy nadajemy im znaczenia. Ulegamy licznym złudzeniom, pozostajemy pod wpływem doświadczeń uprzednich