lekcja 26c

 Nie warto :

- wierzyć, że partner będzie spełniał nasze oczekiwania. Nikt nie żyje po to, by spełniać cudze oczekiwania, tym bardziej, że nierzadko w ogóle sobie je uświadamiamy albo inaczej je interpretujemy

- wierzyć, że sam będziesz spełniać oczekiwania swojego partnera. Możesz bardzo chcieć je spełniać, ale ta droga prowadzi do podporządkowania swojego życia dobru jednej ze stron

- obiecywać sobie, ze będzie się pełniło role w sposób idealny. Lepiej być partnerem życiowym i ze skazami, niż uporczywie dążyć do ideału ponosząc masę kosztów, wieczne niezadowolenie i poczucie winy

- obiecywać komukolwiek, że nigdy, zawsze, nigdzie, wszędzie

- komunikować się w stylu nie partnerskim

- dążyć do władzy lub przyporządkowania się. Władza i manipulacja przeczą miłości, tak samo przeczy jej całkowita rezygnacja, negowanie siebie

- skupiać się na wzorach negatywnych

- wykorzystywać własna energię na unikanie czynów i zachowań, które nas i innych raniły i były patologizujące w życiu naszych rodziców – ponieważ w ten sposób utrwalamy te błędne rozwiązania i uruchamiamy mechanizm pokoleniowego dziedziczenia patologicznych wzorców

- pozostawać w przekonaniu, ze raz nawiązane relacje będą się rozwijały same, i to w optymalnym kierunku bez naszego udziału i wysiłku. Ponoć i roślina poza podlewaniem wymaga tez serdeczności

- myśleć negatywnie i szukać dziury w całym Niewielka szczypta trucizny, może uczynić niezdatnym do spożycia pyszny i wielki posiłek

- poddawać się przy pierwszych niepowodzeniach. Niepowodzenie samo w sobie może nas umocnić, o ile przekonamy się, że umiemy zaradzić jego konsekwencjom

- przypisywać całej winy sobie za zło lub swojemu partnerowi. To ewidentna bzdura.

- wierzyć, że w naszej gestii i zakresie możliwości jest zmienienie innych na obraz i podobieństwo naszych modeli. Możemy jedynie zmienić siebie

- patrzeć na związek z partnerem jako na coś statycznego, niezmiennego. Każda osoba będzie elementem budującym związek, rozwija się, zmienia, wzrasta

- ufać sobie na tyle, aby mieć pewność, że znamy uczucia i postawy partnera

- być nieświadomym oraz całkowicie zależnym od scenariusza życiowego dotyczącego historii naszego związku. Jeżeli jesteście przekonani, że to „tylko na chwilę”, że „ to się nie utrzyma”, że „ nie jest to ktoś na całe życie” – nie dajecie sobie nawet szansy na sprawdzenie.

Wybierając partnera życiowego można wspólnie z nim zanalizować treści zawarte w Waszych stanach Ja :Rodzice, Dorosły i Dziecko. Warto tez sprawdzić, jakie są Wasze postawy życiowe. Dobrze byłoby zdać sobie sprawę z tego, jakie są treści Waszych scenariuszy życiowych co do wyboru partnera oraz historii związku.  Co warto:

- traktować siebie i partnera jako jednostkowo wartościowych

- postawić na miłość

- wykazywać jak najwięcej tolerancji

- uświadomić sobie, że masz prawo nie tolerować zachowań

- nie kłamać

- nie ukrywać uczuć

- mówić o emocjach

- mówić o pragnieniach

- słuchać się wzajemnie

- przeżywać radość jak najczęściej, wspólnie, nie zapominać o śmiechu

- zdawać sobie sprawę z tego, że nie jesteśmy ofiarami, prześladowcami i ratownikami; jesteśmy osobami; mamy równe prawa