Ćwiczenia 7

 Ćwiczenie 1

I faza przygotowanie do 20 minutowego wykładu i dyskusji teoretycznej na temat na temat różnych teorii, gw. podobieństwa i różnice. Zorganizuj swoją prywatna prezentację. Technika najszybszego przyswajania wiedzy jest nauczanie innych. Gdy podsumuje się dane empiryczne, okazuje się, że wśród ludzi istnieje mała zgodność w zakresie reagowania na krytyczne sytuacje życiowe – reagują w różny sposób na dana sytuację awersyjną. Niektórzy z nas w tej samej sytuacji płaczą, jęczą, skarżą się, proszą aby coś dla nich zrobić, inni są całkiem spokojni i opanowani, jeszcze inni są bardziej przejęci i prawie bez kontaktu z otoczeniem, są też i źli, smutni ale przyjaźnie nastawieni do otoczenia. Zróżnicowanie wśród osób badanych nie dotyczy wyłącznie przebiegu reakcji emocjonalnej, lecz także faktu samego przejawiania się jakichkolwiek reakcji. Różnimy się stylem reagowania emocjonalnego: od ogólnie „ekspresyjnego” z takimi reakcjami, jak płacz, szloch, ogólne napięcie lub niepokój, aż po styl „kontrolowany” w którym uczucia są maskowane, a emocje są spokojne, opanowane lub stłumione. O reagowaniu konkretnej osoby w określony sposób decydują cechy osobowościowe, które w badaniach eksperymentalnych określane są jako „ zmienne”.

Ćwiczenie 2

W ciągu tygodnia śledź zachowanie bohaterów oglądanych filmów (ambitnych). Bohaterów, którzy na krytyczne wydarzenia reagują w sposób: - skrajnie ekspresyjni, - całkowicie kontrolowany. Podaj po kilka przykładów takich ról. Wybrane postacie opisz za pomocą serii argumentów potwierdzających zasadność potraktowania ich  jako klasycznego przykładu dla danego stylu.: - jak SA postrzegani, - jak skutecznie potrafią działać, - jak może wyglądać ich obraz samego siebie. Zastanów się jaki styl Ty prezentujesz?, Twoi bliscy?. Jakie koszty ponoszą osoby reagujące w sposób odpowiadający danemu stylowi?  Koszty – negatywne skutki