Lekcja 18

 Interpersonalny oznacza- międzyludzki, natomiast Komunikacja – porozumiewanie się. Porozumiewamy się, przekazujemy innym informacje, możemy to robić świadomie i intencjonalnie, albo niezależnie od naszej świadomej kontroli, mimochodem. Mówimy do nich także i nic nie mówiąc. Komunikacja werbalna to taki sposób porozumiewania się z ludźmi, w którym wykorzystujemy mowę, w bezpośrednich rozmowach, listach, telefonach – mediach. Kontekst tych zróżnicowanych zastosowań wyznacza ich odrębną specyfikę.

Ćwiczenie

Usiądź w gronie znajomych i spróbujcie po kolei bez zastanowienia dokończyć zdane : Aby mogła pojawić się komunikacja, niezbędne jest ….   Po chwili następne : Komunikację uniemożliwia …

W komunikacji językowej (wg. R. Jacobsona)musza zaistnieć następujące elementy

Kontekst komunikatu

NADAWCA _________________________________________________________ODBIORCA

Kontakt  kod

Nadawca – osoba, która jest autorem „aktu mowy” skierowanego do Odbiorcy

Kontekst to obszar rzeczywistości, do którego odnosi się akt mowy – inaczej mówiąc, to co nie jest bezpośrednio zawarte w treści określonej wypowiedzi, ale jest potrzebne do jej zrozumienia i interpretacji.

Kodem jest w tym wypadku język – zasób jego słów i przyporządkowanych im znaczeń oraz reguły rządzące tworzeniem wypowiedzi.

Kontakt miedzy uczestnikami komunikacji odbywa się poprzez kanał fizyczny i psychiczny.

Komunikat – treść przekazu językowego nadanego lub odebranego.

W podejściu psychospołecznym, opartym na wartościach psychologii humanistycznej – samorealizacji o osiągnięciu trwałych, satysfakcjonujących więzi międzyludzkich – badacze i teoretycy skupiają się na poszukiwaniu elementów i cech komunikacji, które sprzyjają osiągnięciu tychże wartości albo tez uzyskanie ich utrudniają, / Istnieją takie sposoby bycia z ludźmi, w których możemy uzyskać obustronnie satysfakcjonujący komunikat. Nadawca odbiorca to aktywne podmioty, które razem kształtują proces porozumiewania się./   Akt komunikacji zaczyna się od zamiaru nadawcy, czyli intencji przekazania komunikatu. Dzieje się to oczywiście w pewnej, ważnej dla procesu sytuacji. Osoba ma określone kompetencje językowe i społeczne, które składają się na kompetencje komunikacyjne. Korzysta z nich w procesie tworzenia komunikatu, inaczej kodowania wiadomości w postaci sygnału, i przy nadaniu go. W toku interakcji następuje przyjęcie przekazu, zależnie od oczekiwań i kompetencji komunikacyjnych słuchacza. Proces ten nazywany jest także odkodowaniem, pozwalającym na zrozumienie wypowiedzi. Wówczas uruchamia się proces interpretacji i formułowania planu odpowiedzi .Nadawca podejmuje rozmowę z określonymi zamiarami, które jasno komunikuje. Komunikując się człowiek porozumiewa się z różnymi zamiarami : a. chcieć zaspokoić własne potrzeby, b. zaspokoić potrzeby odbiorcy, c. podzielić się własnymi przeżyciami, nie dążąc do wywarcia jakiegokolwiek wpływu, d. chcieć pozbyć się napięcia emocjonalnego, e. współdziałać dla uzyskania określonych celów, w pracy np.

Problem pojawia się gdy intencje są nietrafnie odczytywane przez odbiorcę. Trafność spostrzegania intencji jest bardzo ważna. Są 4 typy trafności 1.  Co nadawca deklaruje jako swój zamiar?2. Co spostrzegają jako jego intencje inni ludzie?3.  Opinia zostaje potwierdzona przez jakieś inne kompetentne osoby 4. Zgodność naszego spostrzeżenia z tym, co stanie się w przyszłości. Przyczyną zakłóceń w komunikacie może być również pojawienie się kilku intencji naraz. Osoby, które trafnie odczytują to, co nadawca chce uzyskać jako swą intencję, maja szanse na utrzymanie kontaktu, który jest satysfakcjonujący dla nadawcy.