Lekcja 6

 Trud istnienia

:Dla zadań krytycznych przystosować się nie da, natomiast można i trzeba przystosować się do ich przykrych konsekwencji. Wydarzenia krytyczne definiowane są jako takie stresy, które w istotnej sposób wpływają na kierunek i dalszy przebieg naszego życia ( skala wielkości stresu w jednostkach zmian życiowych LCF0. Na odczuwanie fizycznego bólu olbrzymi wpływ ma komponent emocjonalny. Małe dziecko odczuwa silniejszy ból gdy jest bite przez zagniewanego ojca ( dołącza się tu stres poczucia winy), nie gdy samo uderzy się mocno. Ból fizyczny odczuwamy przy dużej zmianie natężenia energii fizycznej, która jest zdolna uszkodzić żywe tkanki naszego ciała. Za odczuwanie bólu odpowiedzialne są niezróżnicowane wolne zakończenia nerwów rozsianych po całym ciele – system przewodzący impulsy bólowe. Aktywność ośrodkowego układu nerwowego stanowiąca pokazująca uwagi, pamięci o uprzednich odczuwaniach bólu. Sposób odczuwania bólu zależy od tego, jak się czujemy i jaka emocja nam towarzyszy, od tego na co zwracamy aktualnie uwagę, oraz od zapamiętywanych doznań i doświadczeń z podobnych sytuacji. „ Nie oceniajmy więc pochopnie osób na podstawie tego. Z jakich powodów cierpią i nie szacujmy wielkości stresu w oparciu o znaczenie i wielkość stresorów” człowiek przeżywający zdarzenie, które wyklucza lub hamuje możliwość osiągnięcia określonego celu, przechodzi proces uwolnienia się. W tym procesie nasze funkcjonowanie na płaszczyźnie poznawczej, emocjonalnej i w działaniu przebiega zgodnie z określonym i przewidywalnym porządkiem.. Na początku pojawia się wzrost  ożywienia starania, by osiągnąć cel stają się silniejsze lub gwałtowniejsze.  Wzrasta koncentracja uwagi. Jeśli nie osiągamy oczekiwanego rezultatu, narasta złość. Wchodzimy w fazę niezadowolenia lub buntu. Ta depresja stanowi naturalny element problemu uwolnienia się od podniet. . Gdy przywiązanie do podniety słabnie zmniejsza się popęd do osiągnięcia jej.