Komentarze: 0
W terapii znanych jest kilka sposobów na przerwanie gier: Podjęcie gry – podejmujemy wyraźnie gry i mocno je przerysowujemy, pokazujemy wręcz ich przebieg. Ignorowanie gry – jest trudne: pożądane, gdy osoba nie jest gotowa do jakiejkolwiek konfrontacji. Odsłonięcie gry – gdy partner nie gra, a przez tę jego bezradność osoba sama odkrywa, co się dzieje> Zaproponowanie mniej szkodliwej alternatywy – np. mniej niebezpiecznej gry. Konfrontowanie gry za pomocą 4 stanów Ja: - przez Dorosłego, który mówi: „widzę”, „słyszę”, „stwierdzam”, „rozumiem”, który pyta „O co Ci chodzi?”, „czego potrzebujesz?”; - przez Rodzica chroniącego, który komunikuje „zatroszcz się o siebie”, - przez Rodzica krytycznego, który przekazuje „przestrzegaj zasad”, „to nie jest dla Ciebie dobre” – przez Dziecko Spontaniczne – które mówi „ chcesz żebym cię uściskał?” i które wyraża autentyczne emocje. Gry odbywają się na różnym poziomie, a w związku z tym są mniej lub bardziej groźne dla uczestników. Popychają dramaturgię naszego życia do przodu, do z góry wyobrażanego końca. Najgroźniejsze są te, które finalizują się w szpitalach psychiatrycznych, kostnicy lub w więzieniu. Nikt nie może grać samotnie albo, jak to się czasem mówi „do ściany”. Kiedy nie jesteś inicjatorem gry, ale w niej uczestniczysz, stajesz się odpowiedzialny za jej skutki. Podział gry: Gra ofiary : ja biedny, daj mi kopa, rżnięcie głupa, tak, ale…, to jest straszne .., gwałt – może przyjąć tez formę rozrywki, uwodzenie, alkoholik, uzależniony Gra ratownika : Ja ci tylko próbuje pomóc.., Jestem do usług, Szczęście, ze masz mnie.. Gra prześladowcy : Tu cie mam, Gdyby nie ty .. , Same błędy, zobacz co przez ciebie zrobiłem, wada, Sala sądowa, zamieszanie, uwodzenie. Przebieg gry: Wada: Czy mógłbyś podać kawę? (transakcja jawna D – D, niejawna R – Dz, w istocie jest to prowokacja, by znaleźć powód do krytyki) Rżnięcie głupa – Proszę bardzo ( jawna D – D, niejawna Dz – R, zgoda na zaproponowaną przez rodzica wymianę Dzięki stanowi Ja – Dorosły możemy poznać teorię gry, podjąć decyzję. Można i nawet trzeba uruchomić stan Dziecko – Wolne, by dobrze rozpoznać swoje potrzeby i zatroszczyć się o nie. Zaakceptować siebie – stać się odpowiedzialnym za siebie.
Ćwiczenie
Dokonaj zapisu warstwy werbalnej jakiejkolwiek gry, oczywiście zaobserwowanej przez Ciebie w naturalnym otoczeniu. Niczego nie koloryzuj. Spróbuj potem dokonać jej klasyfikacji, a jeśli potrafisz – analizy za pomocą trójkąta dramatycznego
Dobrym przykładem jest Teatrzyk Zielona Gęś . Może Gałczyński chciał nam coś przekazać?