oryginalna42@pino.pl

 Większość z nas bierze udział w jakiś grupach zabawowych: uprawiamy sport, tańczymy, śpiewamy, pomagamy innym. Każda grupa ma określoną niszę społeczną. Aktywność grupy określa charakter relacji międzyludzkich, który może być mniej lub bardziej intymny, współpracujący, rywalizujący. Spotkania posiadają swój naturalny rytm. Różnią się od przyjacielskich tym,  że ich członkowie są skoncentrowani na pojedynczej aktywności ( tenis, taniec) czy określonym zbiorze przekonań (religia, polityka). To co robią jest wspólne i bardzo ważne. Takie grupy nie są hermetyczne, bywają pozytywnie nastawione wobec innych grup, bywają hojne, są prowadzone niedemokratycznie. Skłaniają do integrowania się w imię wspólnego interesu, przewyższającego ich różnice.

Poza korzystnym dla nas skutkiem przynależności do różnych grup społecznych można zaobserwować sporo procesów negatywnych, uszkadzających, utrudniających nam sprawne funkcjonowanie. W grupach panuje znaczny nacisk na konformizm Jest to niezbędne ponieważ: pomaga realizować cele, umacniać całą grupę i rozwinąć słuszność oraz prawdziwość opinii. Normy są najsilniej działającym filtrem. Podobnie oddziaływają cele grupy:  - cel wyznacza oceną napływających informacji jako sprzyjające jego realizacji albo zagrażające mu, - cele indywidualne i grupowe pozostają w stosunku do siebie w określonej relacji, co wywiera wpływ na znaczenie danych. – cele wywierają wpływ na motywację jednostki, która jest znaczącym filtrem odbioru informacji. Strukturalne właściwości grupy są też silnymi filtrami informacji dotyczących świata społecznego, lecz wyciskającymi swoje piętno nawet na informacjach o świecie fizycznym. Im bardziej centralna pozycja w grupie, tym większa różnorodność, i ogólność  informacji otrzymywanych oraz większe oddziaływanie informacji wysyłanych. Im niższa pozycja w strukturach, tym silniejsza tendencja do naśladownictwa. Niektóre wpływy grupy na proces podejmowania racjonalnych decyzji uwidacznia się w tzw. syndromie grupowego myślenia.  W procesie obiegu informacji w grupie istnieje przynajmniej 6 typów defektów. Ich istnienie może prowadzić do powstania skrajnie błędnych decyzji. Aby w ogóle podjąć decyzję, i grupa, i sama jednostka powinny w ciągły sposób pobierać i weryfikować uzyskane informacje. I tu pojawiają się defekty :

1.       Ograniczenie dyskusji grypy do rozważania zaledwie kilku sposobów działania, bez dokonania przeglądu większej liczby alternatyw.

2.       Unikanie powtórnego analizowania tego sposobu, który był preferowany na początku przez większość, ponieważ nie zawierał ryzyka rzucającego się w oczy.

3.       Lekceważenie działań, które w fazie wstępnej zostały ocenione przez większość jako niezadawalające.

4.       Niekorzystanie z możliwości uzyskania opinii ekspertów

5.       Przeznaczenie małej ilości czasu na rozważanie działania czynników zakłócających realizacje wybranego działania

6.       Wykazywanie selektywnej tendencji w sposobie reagowania na faktyczne informacje i istotne sady ekspertów, lub krytyków spoza grupy.

 Rodziny różnią się od wielu innych grup poprzez charakterystyczną strukturę pokoleniową. W zdrowo funkcjonującej rodzinie nie ma potrzeby dokonywania jakichkolwiek autoprezentacji. Powinno tu występować mało zahamowań w wyrażaniu uczuć. Gwałtowny sposób wyrażania radości, przywiązania, dezaprobaty są objawem zdrowia w rodzinie.

Grypy przyjacielskie nie maja struktury formalnej, nie maja konkretnych zadań do zrealizowania, składają się najczęściej z osób w podobnym wieku, pochodzeniu, wartościach czy też zainteresowaniach. Spotykają się dla samej radości, przyjemności. Jest to motyw afiliacyjny wynikający z potrzeby przyłączenia. Człowiek otrzymuje wsparcie, radę a czasem pomoc finansową. Ogromnie istotna jest grupa rówieśnicza, gdzie uczą się różnych umiejętności, przez co nabywają poczucie tożsamości, staja się niezależni, osiągają dojrzałość. W tej grupie wymieniamy wysoką liczbę informacji, kształtujemy swoje poglądy, budujemy własną reputacje. To grypa z systemem sympatii i empatii. Akceptacja zależy od podporządkowania się normom grupowym i realizowania wartości, ale też i od cech osobowości, postrzeganych w zachowaniu.

Grupy pracownicze maja do zrealizowania plany i zadania. Zadanie często tworzy więzi między ludźmi – decyduje o tym jak często się spotykają, jaka maja wobec siebie władzę. Rozwija się tu także wzorzec życia nieformalnego. W przerwach pracy plotkujemy, żartujemy, udzielamy sobie wsparcia, albo prześladujemy się nawzajem. Ten nasz nieformalny system wpływa na jakość pracy. Aby osiągnąć maksymalną produktywność i maksymalne zadowolenie, nasza grypa nie powinna przekraczać liczby 15 członków. Spójność grupy powinna być wysoka. Grupa powinna mieć wpływ na podejmowanie decyzji jej dotyczących. Nadzór nie może być restryktywny.